Achter de schermen: hoe woonaccessoires tot leven komen

Rechtstreeks naar jouw favoriete blogcategorie?

Doe het zelf inspiratie | Interieur tips | Liefde voor papier | Verliefd op vilt | Achter de schermen | Duurzaamheid | Hou van Hout | Houtmoed Nieuwtjes | Creatief in de keuken

It’s alive! Deel vier in deze gezellige serie over het Houtmoed ontwerpproces gaat over de materialisatiefase. Omdat mijn bedrijf al vijftien jaar bestaat, geef ik al een paar maanden een kijkje achter de schermen. Na de blogs over de analysefase, de ideefase en de conceptfase is het nu tijd om de woonaccessoires tot leven te laten komen! Welkom in de materialisatiefase.

Een product komt tot leven

Vorige keer kon je alles lezen over het kiezen van het definitieve concept (en hoe moeilijk ik dat vind!). De beste van maarliefst drie uitgewerkte concepten, gaat door naar deze materialisatiefase. Dit is het moment dat een woonaccessoire ‘voor het echie‘ gaat ontstaan. De schetsen, de modellen, de berekeningen: het heeft allemaal tot doel gehad om dit eerste, heuse echte prototype tot leven te laten komen!

Een voorbeeld: materiaalkeuze

Ga je voor dit voorbeeld met mij mee terug, naar 2018? In de ideefase ontsproot er een vaas uit mijn brein, die je zelf kon maken met allemaal platte elementen. Het idee en de schetsen van deze beauty vond ik zooo gaaf (en voldeed ook nog aan alle eisen!) dus die ging mee de conceptfase in. Daar bedacht ik vervolgens dat ik deze vaas van hout wilde maken.
Ze won met glans van de andere twee concepten (al zitten die twee ook nog steeds in m’n hoofd, want zoals gezegd, mijn darlings killen gaat me maar moeizaam af, hihi).

Nadat Vaas en ik in de materialisatiefase belandden, was het tijd het soort hout te kiezen. Ik werk het liefst met berken en populieren, mooie lichtgekleurde houtsoorten die ‘zacht’ aanvoelen. Berken is van deze twee wat taaier en steviger, wat heel fijn is wanneer je dunnere onderdelen in elkaar wilt zetten. Populieren is ook licht in gewicht en minder buigzaam. Deze soort is het makkelijkst te verwerken, prachtig blank èn handig wanneer je dikker basismateriaal gebruikt, zoals bij de bijzettafels. Maar wel iets spannender bij een vaas met dunnere details, zeker wanneer het een DIY pakket betreft.

De kenners weten dat ik het over Vaas H3m heb, en dat ik voor deze kanjer berkenhout heb uitgekozen! Zo’n 8 maanden later kon je mij en Viltbloemist namelijk tegenkomen op Creative Life, met een heleboel van deze vazen om ons heen 🙂

Definitieve afmetingen

Het ontwerp teken ik helemaal uit in de materialisatiefase. Hoogte, breedte, rondingen… en ook houd ik rekening met toleranties (hout zet bijvoorbeeld uit als de lucht vochtig is, en krimpt als de lucht droog is. Ook hier moet ik uiteraard rekening mee houden).
Bij goede maatvoering is het allereerst belangrijk om te kijken naar het doel van het product. Het zou zonde zijn wanneer je bijvoorbeeld een vilten mandje ontwerpt voor sleutels, maar de meest gangbare sleutels er nèt niet inpassen.

Op avontuur!

Weet je wat ook een heel belangrijk aspect is wanneer je met de afmetingen bezig bent? Verpakkingen en verzending. Soms kan je je ontwerp nèt met een paar millimeter aanpassen zodat het beter in een doos past. Zoals je misschien wel weet, verzend ik het liefst met brievenbuspakketten. Zo wordt er geen gebakken lucht verzonden, en komt de postbode het fietsend brengen. Vaas H3 large is bijvoorbeeld precies op maat gemaakt voor verzending met een A4+ brievenbusdoos.

Kant-en-klaar of DIY?

De kant-en-klare woonaccessoires, zoals de vilten manden, passen niet in een brievenbusdoos. Voor deze bestel ik dozen op maat. Dat doe ik natuurlijk zodat de verpakking lekker compact is en de bezorger niet met onnodige lucht hoeft rond te crossen. Wist je trouwens dat er een hele opleiding tot verpakkingsontwerper bestaat? En dan niet het grafisch ontwerp, maar de technische kant van verpakken? Ik heb tijdens mijn opleiding ook wat van die modules meegedaan, want ik vond het machtig interessant. Maar dat is weer een ander verhaal 🙂

Bij de woonaccessoires die jij zelf af mag maken, komt er ook nog een stap-voor-stap-instructie om de hoek kijken. Ook dit vindt plaats in de materialisatiefase. Terwijl ik zelf het creëren uittest en uitschrijf, maak ik alvast heldere foto’s voor het stappenplan. Het gebeurt weleens dat ik daarna een product nog nèt even aanpas. Oplettende speurneuzen zien dit heel misschien terug in zo’n instructie 🙂

De materialisatiefase eindigt met testen

Na al dit harde werk is het tijd om de fonkelnieuwe woonaccessoires te testen. Dat is altijd superleuk! En soms betekent het dat een ontwerp nog een beetje aangepast moet worden. Zo moest Vaas H3 m een iets grotere opening krijgen, omdat ik eerst alleen met een crodino-flesje had gepast. En werden de kandelaars nèt een beetje anders dan het eerste prototype.

Eén van de leukste testen vind ik vandalismebestendigheid. Dat betekent gooien en smijten met prototypes! Heerlijk wanneer ik bijvoorbeeld een rotdag heb gehad 😉
De losse onderdelen, het complete product, alle onderdelen in de verzendverpakking: regelmatig gooi ik dingen uit het raam of van de trap. Soms doe ik alsof ik een idioot ben die haar eigen krachten niet kent, bij het in elkaar schuiven van onderdelen. Of stoot ik iets ‘per ongeluk’ van tafel. Wanneer het heel blijft, ben ik uiteraard tevreden.

Ook de DIY-instructie moet getest worden. Dit laat ik altijd door anderen doen. Als bedankje mogen ze het product dan houden, zijn we allebei blij.

En dan? Dan is het fonkelnieuwe woonaccessoire klaar om definitief gemaakt te worden! En mag het shinen in de webshop, waar ik hoop dat jij haar adopteert.

En ze leefden nog lang en gelukkig?

Dat was het! Het Houtmoed ontwerpproces in vier blogs.
Is het dan helemaal klaar? Nou, nog niet. Na een maand of drie evalueer ik vervolgens nog. Wat ging er goed, wat kan er beter?
Zo bleek bij de Plak & Klak! en de magnetische kaartenhouders dat de biologische lijm die ik had ingekocht, niet goed tegen vorst kon. Dus van de pakketjes die ik in de winter verzond, kreeg ik allemaal klachten over losse magneetjes. Oeps!!
Hiervoor heb ik dus nieuwe manier moeten bedenken om de magneetjes in het hout te verwerken. Eigenlijk deed ik dus een paar stapjes terug in het ontwerpproces. Vervolgens heb ik het helemaal anders, maar nèt zo milieuvriendelijk, opgelost ~ superfijn vind ik dat. En zo leer ik zelf ook nog altijd bij!

Hopelijk vond je het leuk om mee te kijken achter de schermen. Mocht je nog meer dingen willen weten, vraag het gerust!

Kanjers die lekker uitdagend waren in de materialisatiefase